Τη νιότη εγώ τη χάρηκα και χάρο δε φοβάμαι
καλώς να 'ρθει κι όποτε ερθεί μακάρι απόψε κιόλα.
Λεν' μαύρος ειν' μαύρα φορεί, μαύρο 'ν' και τ' άλογό του·
μα εγώ τον ξέρω μερακλή, για χάρη μου θ' αλλάξει
κι άσπρος θα 'ν', άσπρα θα φορεί κι άσπρο θα 'ν' τ' άλογό του,
μπροστά του θα 'χει τα βιολιά, πίσω του τα ντουφέκια
και στο 'μπα και στο 'βγα του, στ' αστραποπέρασμά του
χαρά θα παίζουν τα βιολιά, θα ρίχνου τα ντουφέκια.
Βασίλης Ρώτας, Κιθάρα και Γαρούφαλο, 1953.
καλώς να 'ρθει κι όποτε ερθεί μακάρι απόψε κιόλα.
Λεν' μαύρος ειν' μαύρα φορεί, μαύρο 'ν' και τ' άλογό του·
μα εγώ τον ξέρω μερακλή, για χάρη μου θ' αλλάξει
κι άσπρος θα 'ν', άσπρα θα φορεί κι άσπρο θα 'ν' τ' άλογό του,
μπροστά του θα 'χει τα βιολιά, πίσω του τα ντουφέκια
και στο 'μπα και στο 'βγα του, στ' αστραποπέρασμά του
χαρά θα παίζουν τα βιολιά, θα ρίχνου τα ντουφέκια.
Βασίλης Ρώτας, Κιθάρα και Γαρούφαλο, 1953.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου