Αλκίνοος Ιωαννίδης - Edgar Allan Poe

 Φωτογραφία στον τοίχο,

κραυγή με δίχως ήχο.

Κοράκι πεθαμένο,

σοκάκι στοιχειωμένο.

Τα μάτια του δυο δρόμοι

κι όσο κοιτάει νυχτώνει.

Κατάμαυρη θητεία,

κλεμμένη αμαρτία.

Φωνή και δυναμώνει,

ο χρόνος που τελειώνει.

Γιορτή που αγριεύει.

Δωμάτιο που στενεύει.

Τη σκοτεινή τη μαύρη μου

την όψη χάρισε μου

κι αν δεν την αγαπήσω

πώς θες να τη νικήσω;

Με τις φωνές που άκουγες

στον ύπνο μίλησέ μου

Καταραμένε φίλε μου

κι άγιε αδελφέ μου.

Σ’ ένα σκυλί πνιγμένο

το μυστικό κρυμμένο.

Δυο λίρες η αλήθεια

και τρεις τα παραμύθια.

Εφιάλτες τα όνειρά του

μηνύματα θανάτου.

Δυο μαύρα περιστέρια

του μάτωσαν τα χέρια.

Αίμα και τα γραφτά του

μα πότισαν κρυφά του

της ομορφιάς τη γλάστρα

για να φυτρώσουν τ’ άστρα.

Τη σκοτεινή τη μαύρη μου

την όψη χάρισέ μου

κι αν δεν την αγαπήσω

πώς θες να τη νικήσω;

Με τις φωνές που άκουγες

στον ύπνο μίλησέ μου

Καταραμένε φίλε μου

κι άγιε αδελφέ μου.

Αλκινοος Ιωαννιδης - Κοκκιν' αχειλι

 Κόκκινα χείλη φίλησα κι έβαψε το δικό μου

Και το μαντίλι το ‘συρα κι έβαψε το μαντίλι.

Και στο ποτάμι το ‘πλυνα κι έβαψε το ποτάμι.

Κι έβαψε η άκρη του γιαλού κι η μέση του πελάγου.

Κατέβη ο αϊτός να πιεί νερό κι έβαψαν τα φτερά του.

Κι έβαψε ο ήλιος ο μισός και το φεγγάρι ακέριο.

Αντώνης Σουσάμογλου - Αλκίνοος Ιωαννίδης - Κοντά Παντελόνια

 

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Με τόσα ψέματα

 Μ'έντυσαν οι Μοίρες μου

με τραγούδια και μ'ευχές

και την πόρτα μου άνοιξαν

να φύγω, να 'ρθω, να σε βρω.

Κι ήρθαν πέντε ποταμοί

να μου πλύνουν το κορμί

κι ήρθανε και δυο πουλιά

να μου μάθουν το φιλί.

Κάτω στους πέντε ποταμούς,

κάτω στους πέντε δρόμους,

είδα τους φεγγαρόλουστους

τους μικρούς σου ώμους.

Μα τ'αγγιγμά μου αρνήθηκες,

μαύρη σιωπή εντύθηκες

κι άπλωσα τα χέρια μου

κι έμεινα στην ερημιά.

Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν

οι λέξεις

πώς να σου πω το Σ'Αγαπώ

να το πιστέψεις...!

Πήγα κι ήπια το νερό

απ' την πηγή της λήθης

που σβήνει τα θυμίσματα

κι όλους τους πόνους σβήνει.

Μα πιο βαθιά μου χάραξε

τη θύμηση στον πόνο

κι έμεινα πάντα να ζητώ

ένα φιλί σου μόνο.

Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν

οι λέξεις

πώς να σου πω το Σ'Αγαπώ

να το πιστέψεις...!

Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν

οι λέξεις

πώς να σου πω το Σ'Αγαπώ,

Πώς να πιστέψεις!!!

Αλκίνοος Ιωαννίδης— Σε άδειο θέατρο

                                                  Αλκίνοος Ιωαννίδης - Σε άδειο θέατρο

Μουσική/Στίχοι: Σιόλας Σταύρος/Ελευθερίου Μάνος

Σε άδειο θέατρο χωρίς τους θεατές
μέσα στη νύχτα σαν καράβι ταξιδεύεις
βρίσκεις λιμάνια που βουλιάξανε στο χθες
και να βρεθείς ξανά στο χάος κινδυνεύεις

Παλιές αγάπες αγιασμένες και μικρές
κι άλλες που μείνανε στον κόσμο κολασμένες
σαν καραμέλες μες στο στόμα μας πικρές
μας ταξιδεύουν κάθε βράδυ στοιχειωμένες
Κάτι αγάπες αγιασμένες και μικρές

Παλιές αγάπες

Είχα μι’ αγάπη τ’ όνειρό μου ν’ ακουμπώ
κι έγινε θέατρο κι αυτό πυρπολημένο
δεν έχει πόρτα μήτε είσοδο να μπω
μονάχα ένα θεατή και μεθυσμένο

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Πολιτική τοποθέτηση

 Ρεύομαι σούσι κι ονειρεύομαι επανάσταση

καλοταϊσμένος περιμένω την ανάσταση,

είμαι γελοίος.

Στο διαδίκτυο απαγγέλω το κενό μου,

είμαι μεγάλος στο μικρό δωμάτιό μου,

άδειος και κρύος.

Στρίβω γωνία σαν μυρίσω χημικό,

μου είν’ αρκετό ν’ αγανακτώ μ’ αντηλιακό

μες στην Πλατεία.

Μεγαλουργώ στα λόγια κι από πράξη τίποτα

τι διαλέξεις, τι τσιγάρα, τι ποτά

στα καφενεία.

Στης Ρούμελης τ’ άγιο βουνό θέλω να βγω

μα ουτ’ ανηφόρα δεν αντέχω ν’ ανεβώ,

σα βόδι έγινα.

Είπα το σύστημα να μην υπηρετήσω,

έχω όμως δόσεις, πήρα δάνειο να χτίσω

σε Αθήνα κι Αίγινα.

Μικρός ορκίστηκα το κόσμο να αλλάξω

μα στα σαράντα μου είμαι ο κόσμος,

πού να ψάξω για τον ένοχο.

Ρεύομαι σούσι κι ονειρεύομαι επανάστηαση.

Είμαι επιτάφιος, με προσπέρασε η ανάσταση

κι ελπίδα δεν έχω.

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Πέρασα χθες

 Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης

Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης

Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Πέρασα χθες από τη γειτονιά σου

και στάθηκα για μια στιγμή,

η μάνα σου 'τοίμαζε τα προικιά σου

κι όλα θυμίζανε γιορτή

Μη προδοθώ μπήκα στο καφενείο

μα εκεί κερνάγαν το γαμπρό,

με γνώρισαν στο τσούρμο κάνα δυο

και μου 'βαλαν κρυφά να πιω.

Μέσα μου έκλαιγε ένα μπλουζ

και εσύ βαφόσουνα στα ρουζ,

δεν έχω σώμα ούτε ψυχή

σαν μια συρμάτινη χορδή

θα σπάσω στον καημό σου.

Μέσα μου έκλαιγε ένα μπλουζ

και εσύ βαφόσουνα στα ρουζ.

Ποια μάγισσα το νου σου έχει πάρει,

ποιοι λόγοι σ' έφεραν εκεί,

το θέλησες ή στο 'χουν επιβάλλει

κάποιοι επιστήθιοι εχθροί.

Μου είπε ο Κωστής φύγε για να μην γίνει,

μην γίνει απόψε μακελειό,

μα αυτή η πληγή, αυτή η πληγή πώς κλείνει

φίλε μου πες μου να σωθώ.

Μέσα μου έκλαιγε ένα μπλουζ

και εσύ βαφόσουνα στα ρουζ,

δεν έχω σώμα ούτε ψυχή

σαν μια συρμάτινη χορδή

θα σπάσω στον καημό σου.

Μέσα μου έκλαιγε ένα μπλουζ

και εσύ βαφόσουνα στα ρουζ.

Αλκίνοος Iωαννίδης - Πέρασμα

 Αργά αργά θα γείρω

σαν μέρα που περνά

Στην αγκαλιά σου θα χαθώ

και θ’ ανατείλω πρώτη φορά

Οι ανάσες και τα χέρια

τα λόγια, τα κορμιά

οι αναστεναγμοί του κόσμου και τα γέλια

τώρα θα γίνονται ξανά.

Γλιστράμε και περνούμε

κι αν μένει κάτι εδώ

είναι το φως που μας χαρίστηκε να δούμε

μες τη ζωή εσύ κι εγώ.

Τα χρόνια θα μας λιώσουν

κι αν μένει κάτι εδώ

θα ‘ναι το φως που είχαν οι μέρες πριν τελειώσουν

μόνο το φως.  

Κώστας Καρτελιάς - Μίκης Θεδωράκης - Ναυαγός

Αχ, θάλασσά μου όταν ξυπνάς
στου φεγγαριού τη χάση
να με κουνάς ανάλαφρα
ίσκιος να μη πιάσει
γιατί είν’ ο ύπνος μου βαρύς
απ’ όσα έχω περάσει.

Μέρες τα κύματα μετρώ
νύχτες τα ημερεύω.
Φυσά βοριάς φυσά νοτιάς
κι εγώ τα ταξιδεύω
να βρω λιμάνι να σταθώ
νησάκι να κατέβω.



Αχ, θάλασσά μου που μιλάς
των κοχυλιών τη γλώσσα
πάρα από με τα βάσανα
και κάν’ τα μοιρολόγια
γιατί τον πόνο της καρδιάς
δεν τονε λένε λόγια.

Στίχοι για το τραγούδι Ναυαγός – 2007 Μαρία Φαραντούρη του έτους σε στίχους Κώστας Καρτελιάς και σύνθεση Μίκης Θεοδωράκης από το album Οδύσσεια.

                                         Αλκίνοοος Ιωαννίδης - Ναυαγός

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Ήταν ανάγκη;

 

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Είπα να ζήσω

 

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Η ωραία του χωριού

 

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Σωκράτης Μάλαμας - Ο Τιμονιέρης

Μη λες πολλά μη θες πολλά μην κάνεις το δικό σου
Μην πας ψηλά μη θες πολλά μείνε στο μερτικό σου
Μείνε στο μαύρο σου κενό στη γκρίζα σου την πόλη
Μην έχεις μνήμη μη ρωτάς κάνε όπως κάνουν όλοι

Βολέψου αναπαυτικά πιάσε μου το τιμόνι
Παντρέψου στα περιοδικά σμίξε με την οθόνη
Μέσα απ' της κάλπη τη σχισμή ξεγέννα τα παιδιά σου
Κι ήσυχος κλείσ' τα μάτια σου κι από τον κόσμο χάσου

Σου δίνω Σάββατο να βγεις στη νύχτα του άλλου κόσμου
Μια Κυριακή να βαρεθείς κι αύριο ξανά δικός μου
Ζήτα μου αν θέλεις δανεικά στέγη τροφή κι αμάξι
Δική μου η γη που σε γεννά κι η γη που θα σε θάψει

Αν μου σταθείς αντίπαλος σου εκδίδω και βιβλίο
Και καπετάνιο κάμνω σε σ' ένα μεγάλο πλοίο
Στης πλάνης σου τ' απόνερα ελεύθερος κολύμπα
Και κάθε χρόνο μια φορά σπάσ' τα και κάν' τα λίμπα

Μείνε η ομίχλη στο μυαλό κι ο φράχτης στη καρδιά σου
Και στο πανί του ύπνου σου προβάλω τα όνειρα σου
Γίνε εσύ κι είσαι εγώ και πως να με νικήσεις
Χωρίς εμένα δε μπορείς να ζήσεις ή να σβήσεις

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Μικρή Βαλίτσα

 Και πού να πας και πού να 'ρθεις

και πού να επιστρέψεις

που 'ναι τα ξένα μακρινά

κι είν' τα δικά μας ξένα

και πού να επιστρέψεις

Μικρή βαλίτσα και βαριά

γεμάτη πέτρα κι ήλιο

είναι το εμπρός ανήλιαγο

κι είναι σκληρό το πίσω

και πού να σ' ακουμπήσω

Μικρή βαλίτσα κι αδειανή

κι ας μου 'κοψες τα χέρια

δε βρίσκω τόπο να σταθώ

ματώνω να σ' αφήσω

λυγώ να σε κρατήσω

Και πού να πάω και πού να 'ρθω

και πού να επιστρέψω

που 'ναι τα ξένα μακρινά

κι είν' τα δικά μου ξένα

και πού να επιστρέψω

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Τι περιμένεις πια

 

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Πρώτη Μαΐου

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Πρώτη Μαΐου 

Αλκίνοος Ιωαννίδης- Πρώτη Μαΐου

Πρώτη Μαΐου κι απ’ τη Βαστίλη
ξεκινάνε οι καρδιές των φοιτητών
χίλιες σημαίες κόκκινες μαύρες
Ο Φρεδερίκο η Κατρίν και η Σιμόν

Μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος
τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος
που ειν’ το κορίτσι το κορίτσι που αγαπώ

Πες μου Μαρία μήπως θυμάσαι
κείνο το βράδυ που σε πήρα αγκαλιά
Πρώτη Μαΐου, όπως και τώρα
κι εγώ φιλούσα τα μακριά σου τα μαλλιά

Μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος
τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος
που ειν’ το κορίτσι το κορίτσι που αγαπώ

Πρώτη Μαΐου μαύρα τα ξένα
κλείσε το τζάμι μην κρυώσει το παιδί

Στίχοι για το τραγούδι Πρώτη Μαΐου Παπακωνσταντίνου Βασίλης του έτους 1982 σε στίχους Λοΐζος Μάνος και σύνθεση Λοΐζος Μάνος από το album Φοβάμαι.

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Πάντα θα ξημερώνει

Αν έχεις δόντι του φονιά και γούστα ματωμένα. Αν μαύρισες τον ουρανό και θες να φας κι εμένα μέσα στη καταιγίδα… Θα γίνω αγκάθι στο λαιμό σου, σκόνη μες το μάτι, μέσα στ’ αυτί σου ψίθυρος και σύγκρυο στην πλάτη, στη σιγουριά σου αγκίδα… Πάντα θα ξημερώνει. Σκοτάδι αν είσαι αφέγγαρο, λεπίδι δίχως πόνο, δύναμη δίχως όνειρο, ταξίδι δίχως δρόμο οργή χωρίς καθρέφτη… Θα γίνω μέρα που θα `ρθει κι άνοιξη στο λουλούδι μες το γκρεμό σου αντίλαλος και πιο βαθύ τραγούδι στη μαχαιριά που πέφτει… Πάντα θα ξημερώνει. Τι είναι Ζωή, τι μη Ζωή και τι τ’ ανάμεσό τους. Ένα φωσάκι αγέννητο μες την καρδιά του σκότους… Πάντα θα ξημερώνει !!!
 

Στράτος Παγιουμτζής - Αρχόντισσα

 Στράτος Παγιουμτζής - Αρχόντισσα

Βασίλης Τσιτσάνης - Αρχόντισσα

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Αρχόντισσα

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος

 

Σαν ξημερώσει η μέρα μη θυμηθείς.

Λαβύρινθος η μνήμη και θα χαθείς.

κι είναι πολύς ο δρόμος να τον μετράς

μ’ ένα σχοινί στη θέση της καρδιάς.

Κυλάει το ποτάμι και προχωρά,

σου παίρνει τη στιγμή σου και τη γερνά.

Κι είναι πολύς ο χρόνος να τον μετράς

μ’ ένα ρολόι στη θέση της καρδιάς.

Ασήμαντες εικόνες σε κυνηγούν.

Οι φίλοι σου κοιμούνται και πώς να δουν!

Κι είναι πολύς ο πόνος να τον μετράς

με μια καρδιά στη θέση της καρδιάς.

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Βυθός

 Πέρασαν μέρες χωρίς να στο πω "Το σ' αγαπώ δυο μόνο λέξεις..." αγάπη μου,πως θα μ' αντέξεις, που 'μαι παράξενο παιδί σκοτεινό. Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δώ, κι αν σε πεθύμησα δε ξέρεις. "Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις..", σου το 'χα πει ένα πρωί βροχερό. Θα σβήσω το φως κι όσα δε σου χω χαρίσει σε ένα χάδι θα σου τα δώσω. κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω, μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό. Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις κι εγώ πιο μόνος κι από μένα, μες σε δωμάτια κλεισμένα, το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ, γιατί μες στο όνειρο μόνο ζω. Στα σοβαρά μη με παίρνεις ειν' το μυαλό μου θολό είναι και ο κόσμος μου αστείος. Κι όταν με βαρεθείς τελείως ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες. Και εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο και κάποιο στίχο που σου μοιάζει, κοιτάζω έξω και χαράζει... έγινε το αύριο πάλι χθες. Θα σβήσω .....