Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Παραπονιάρικο

 

Μίκης Θεοδωράκης - Το όνειρο

 Δυο γιους είχες μανούλα μου

δυο δέντρα, δυο ποτάμια,

δυο κάστρα Βενετσιάνικα,

δυο δυόσμους, δυο λαχτάρες.

Ένας για την ανατολή

κι ο άλλος για τη δύση

κι εσύ στη μέση μοναχή

μιλάς, ρωτάς, μιλάς, ρωτάς

τον ήλιο.

Ήλιε που βλέπεις τα βουνά,

που βλέπεις τα ποτάμια

όπου θωρείς τα πάθη μας

και τις φτωχές μανούλες.

Αν δεις τον Παύλο φώναξε

και τον Ανδρέα πες μου.

Μ’ έναν καημό τ’ ανάστησα

μ’ έναν λυγμό τα γέννου.

Μα κείνοι παίρνουνε βουνά

διαβαίνουνε ποτάμια

ο ένας τον άλλο ψάχνουνε

για ν’ αλληλοσφαγούνε.

Κι εκεί στο πιο ψηλό βουνό,

στην πιο ψηλή ραχούλα

σιμά κοντά πλαγιάζουνε

κι όνειρο ί κι όνειρο ίδιο βλέπουν.

Στης μάνας τρέχουνε κι οι

δυο το νεκρικό κρεβάτι.

Μαζί τα χέρια δίνουνε της

κλείνουνε τα μάτια.

Και τα μαχαίρια μπήγουνε

βαθιά μέσα στο χώμα.

Κι απέκει ανέβλυσε νερό

να πιεις να ξε να πιεις να ξεδιψάσεις.

Μάνος Ελευθερίου - Έχεις μάτια το φεγγάρι

                                                        Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Έχεις μάτια το φεγγάρι
 

                                                            Αντώνης Καλογιάννης - Έχεις μάτια το φεγγάρι

Έχεις μάτια το φεγγάρι

κι είναι η νύχτα σπιτικό σου

μα από αυτά που μου ’χεις πάρει

τίποτα δεν είν’ δικό σου.

Έχεις δάκρυα την αγάπη

με φωτιά και με μαχαίρι

κι έχεις για κρασί φαρμάκι

και το χωρισμό στο χέρι.

Νίκος Γκάτσος - Είχα φυτέψει μια καρδιά

 Με τ’ αστεράκι της αυγής

στο παραθύρι σου σαν βγεις

κι αν δεις καράβι του νοτιά

να ’ρχεται από την ξενιτιά

στείλε με τ’ άσπρα σου πουλιά

γλυκά φιλιά.

Με τ’ αστεράκι της αυγής

στο παραθύρι σου σαν βγεις

κι αν δεις καράβι του νοτιά

να `ρχεται από την ξενιτιά

στείλε με τ’ άσπρα σου πουλιά

χίλια γλυκά φιλιά.

Είχα φυτέψει μια καρδιά

στου χωρισμού την αμμουδιά

μα τώρα που `ρθα να σε βρω

με δαχτυλίδι και σταυρό

γίνε το φως μου και του κόσμου η ξαστεριά

κι απ’ το παλιό μας το κρασί

δώσ’ μου να πιω και πιες κι εσύ

να μείνω αγάπη μου για πάντα στην πικρή στεριά.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Κατεβασμένα τα ρολά

 Κατεβασμένα τα ρολά
στην ψησταριά του Ζήση,

τον πήρε ο Χάρος ψες αργά, 

γλυκά-γλυκά, απάνω στο μεθύσι. 

Θάνατος ευτυχισμένος να πεθάνεις μεθυσμένος. Κι από τους φίλους πιο πολύ τον κλάψαν τα μπατίρια, γιατί στου Ζήση το τσαρδί, χωρίς ψιλή πίναν και δυο ποτήρια. Θάνατος ευτυχισμένος να πεθάνεις μεθυσμένος. Κατεβασμένα τα ρολά, σκοτείνιασαν οι δρόμοι. Ο Ζήσης ξένοιασε, παιδιά, απ' το ντουνιά κι εμείς πονάμε ακόμη. Θάνατος ευτυχισμένος να πεθάνεις μεθυσμένος.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - έχεις μάτια το φεγγάρι

 Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου.

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Άλλη εκτέλεση: Αντώνης Καλογιάννης (Νύχτα Θανάτου - 1974). Έχεις μάτια το φεγγάρι κι είναι η νύχτα σπιτικό σου μα από αυτά που μου χεις πάρει τίποτα δεν είν δικό σου. Έχεις δάκρυα την αγάπη με φωτιά και με μαχαίρι κι έχεις για κρασί φαρμάκι και το χωρισμό στο χέρι.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - μοιρολόι της βροχής

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Μοιρολόι της βροχής

 

Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Πρώτη εκτέλεση: Μίκης Θεοδωράκης

Δισκογραφία: Τα λυρικά - 1978 Οκτώβρης '78 - 1978 Άλκηστη Πρωτοψάλτη - 1981 Απέναντι - 1998 28 Grandes exitos - 2004 Μοιρολόι της βροχής βράδυ Κυριακής, πού πηγαίνεις μοναχός ούτε πόρτα να μπεις, πέτρα να σταθείς κι όπου πας, χλωμό παιδί, ο καημός σου στη γωνιά σε καρτερεί. Παλικάρι χλωμό μες στο καπηλειό απομείναμε οι δυο μας, ο καημός σου βραχνάς πάψε να πονάς η ζωή γοργά περνά δυο κρασιά, δυο στεναγμοί κι έχε γεια. Παλικάρι χλωμό σ' ηύρανε νεκρό στο παλιό σταυροδρόμι, μοιρολόι η βροχή μαύρα π' αντηχεί στο καλό, χλωμό παιδί, σαν τη μάγισσα σε πήρε η Κυριακή.

Νίκος Γκάτσος - Χελιδόνι σε κλουβί

Πού το πάνε το παιδί χελιδόνι σε κλουβί
πού  το πάνε το παιδί και κανείς δεν το `χει δει
πού το παν το παλικάρι κάθε νύχτα με φεγγάρι
πού το πάνε τι του λένε και τ’ αδέρφια του το κλαίνε

Στης ψυχής μου τον καθρέφτη ίσκιος άρχισε να πέφτει
ίδια η μοίρα που με φέρνει ίδια η μοίρα που με παίρνει

Με κοιτάνε κάθε αυγή και τα μάτια τους πληγή
με κοιτάνε κάθε αυγή και τα λόγια τους κραυγή
με κοιτάνε με κοιτάνε και τα μαύρα τους φοράνε
κι ένας παραπέρα στέκει και κρατάει αστροπελέκι

Στης ψυχής μου τον καθρέφτη ίσκιος άρχισε να πέφτει
ίδια η μοίρα που με φέρνει ίδια η μοίρα που με παίρνει

Που το πάνε το παιδί χελιδόνι σε κλουβί
που το πάνε το παιδί και κανείς δεν το `χει δει

Στίχοι για το τραγούδι Χελιδόνι σε κλουβί ( Πού το πάνε το παιδί) Μπιθικώτσης Γρηγόρης του έτους 1970 σε στίχους Γκάτσος Νίκος και σύνθεση Χατζιδάκις Μάνος από το album Επιστροφή.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Χελιδόνι σε κλουβί

Θεοδωράκης,Λειβαδίτης,Μπιθικώτσης - Τα νεαρά ζευγάρια

Τα νεαρά ζευγάρια σαν αστέρια

σ’ ομορφαίνουν μαύρη πολιτεία
για μια στιγμή κρατιούντ’ από τα χέρια
σκοτώνονται στην άλλη γωνία.

Παιδιά και τον αντέξατε τον δύσκολο καιρό
δεν έχει ο έρωτας αρχή κι ο κόσμος τελειωμό.

Στο δρόμο περπατούνε αγκαλιασμένοι
κρυφομιλούνε σε κάποιο καφενείο
κι όλοι οι νεκροί είναι πάλι αναστημένοι
σαν γονατίζουν στο Πολυτεχνείο.

Οκτώβρης 78, 1978.

Μιχάλης Κατσαρός-Αυτούς που βλέπεις

Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναϊδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
άλλον θα λένε Κωνσταντή
κι άλλον Μιχάλη

Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναϊδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
σ’ αυτόν τον κόσμο θα γυρνούν
με περηφάνια πιο μεγάλη

Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναϊδείς
θα τους μισήσεις πάλι
έναν μονάχα δε θα βρεις
τον πιο μικρό τον πιο πικρό τον πιο αγαπημένο
τον μοναχό τον δυνατό και τον αντρειωμένο

Αυτόν δε θα τον ξαναβρείς να τονε βασανίσεις
και την μεγάλη του καρδιά να τηνε σκίσεις
αυτόν δε θα τον ξαναϊδείς
τι τον φυλάνε τ’ άστρα
τι τον φυλάει ο ήλιος του
τονε φυλάει το φεγγάρι
Αυτόν που ’χει τη χάρη
τον πιο μικρό τον πιο πικρό και τον αγαπημένο
αυτόν μονάχα εγώ, μονάχα εγώ, εγώ προσμένω

                          Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Αυτούς που βλέπεις

Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω - Μπιθικώτσης

 Μάνος Χατζιδάκις - Αλέκος Σακελλάριος

Μυρτιά (Μίκης Θεοδωράκης & Νίκος Γκάτσος) - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος 

Είχα μια θάλασσα στο νου κι ένα περβόλι, περιβόλι τ' ουρανού. Την ώρα π' άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά. Στα παραθύρια τα πλατιά χαμογελούσε μια μυρτιά. Κουράστηκα να περπατώ και τη ρωτώ και τη ρωτώ. Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ, Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό, να ξαναχτίσω μια φωλιά για της αγάπης τα πουλιά; Στα παραθύρια τα πλατιά είδα και δάκρυσε η μυρτιά. Την ώρα π' άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά.

 

Γρηγόρης Μπιθικώτσης-Σε τούτο το στενό

Το στενό δρομάκι (σε τούτο το στενό)

Μπιθικώτσης Γρηγόρης

Μουσική/Στίχοι: Μπιθικώτσης Γρηγόρης/Γκούτης Δημήτρης

 

Σε τούτο το στενό

σε τούτο το στενό

σε τούτο το στενό, σε τούτο το δρομάκι

Ξεψύχησε ένας έρωτας

ξεψύχησε ένας έρωτας

ξεψύχησε ένας έρωτας και χάθηκε μια αγάπη

Καταραμένο σούρουπο, καταραμένο δείλι

αλλού τον ένανε κι αλλού τον άλλονε μάς έχεις στείλει

 

Με λόγια τρυφερά

με λόγια τρυφερά

με λόγια τρυφερά, με λόγια πικραμένα

Κι εγώ πολύ σε πλήγωσα

κι εγώ πολύ σε πλήγωσα

κι εγώ πολύ σε πλήγωσα, αλλά και συ εμένα

 

Καταραμένο σούρουπο...

 

Νίκος Γκάτσος-Μίκης Θεοδωράκης-Στράτα τη στράτα

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 

Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Σ' αυτό το δρόμο που διάλεξες να πας κοίτα να προφτάσεις τον καιρό που 'ναι σαν το κύμα τ' αλμυρό Στράτα τη στράτα σου το 'χω πεί φεύγουν τα νιάτα σαν αστραπή Σ' αυτό το δρόμο που διάλεξες να πας πέρασα κι εγώ κάποια βραδυά για του φεγγαριού την αμμουδιά Στράτα τη στράτα σου το 'χω πεί φεύγουν τα νιάτα σαν αστραπή

ΣΤΡΑΤΑ ΤΗ ΣΤΡΑΤΑ- ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ

Γιάννης Ρίτσος-Μίκης Θεοδωράκης-Να 'χα τ΄ αθάνατο νερό

                                           Γρηγόρης Μπιθικώτσης-Να 'χα τ΄ αθάνατο νερό

Φλέρυ Νταντωνάκη-Να 'χα τ' αθάνατο νερό-

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης Να'χα τ'αθάνατο νερό ψυχή καινούργια να 'χα να σού'δινα να ξύπναγες για μια στιγμή μονάχα Να δεις, να πεις, να το χαρείς ακέραιο τ'όνειρό σου να στέκεται ολοζώντανο κοντά σου, στο πλευρό σου Βροντάνε στράτες κι αγορές μπαλκόνια και σοκάκια και σου μαδάμε οι κορασιές Λουλούδια στα μαλάκια Με τα χεράκια σου τα δυο τα χίλιοχαϊδεμένα όλη τη γης αγκάλιαζα κι όλα ήτανε για μένα

Δόξα τω Θεώ - Γρηγόρης Μπιθικώτσης

 

Δόξα τω Θεώ - 1963

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Απ’ το πρωί μες στη βροχή και μέσα στο λιοπύρι για μια μπουκιά κι ένα ποτήρι και δόξα τω Θεώ Παράθυρο για τ’ όνειρο κι αυλή για το σεργιάνι ο ίσκιος σου να μη σε φτάνει και δόξα τω Θεώ Πέτρα στην πέτρα ολημερίς χτίζω και δε σε φτάνω ήλιε μου πόσο είσαι πάνω και δόξα τω Θεώ

Γρηγόρης Μπιθικώτσης-Καημός

 '' Καημός '' ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ και ΧΟΡΟΔΙΑ

Στίχοι : Δημήτρη Χριστοδούλου - Μουσική : Μίκη Θεοδωράκη LP - Πολιτεία του Μ. Θεοδωράκη (1976) Είναι μεγάλος ο γιαλός είναι μακρύ το κύμα Είναι μεγάλος ο καημός κι είναι πικρό το κρίμα Ποτάμι μέσα μου πικρό το αίμα της πληγής σου Κι από το αίμα πιό πικρό στο στόμα το φιλί σου Δεν ξέρεις τι 'ναι παγωνιά βραδιά χωρίς φεγγάρι Να μη γνωρίζεις ποιά στιγμή ο πόνος θα σε πάρει Ποτάμι μέσα μου πικρό το αίμα της πληγής σου Κι από το αίμα πιό πικρό στο στόμα το φιλί σου.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Βρέχει στη φτωχογειτονιά

  Βρέχει στη φτωχογειτονιά '' ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ

Στίχοι : Τάσος Λειβαδίτης - Μουσική : Μίκης Θεοδωράκης LP - Πολιτεία του Μ. Θεοδωράκη (1976) Μικρά κι ανήλιαγα στενά και σπίτια χαμηλά μου Βρέχει στη φτωχογειτονιά βρέχει και στην καρδιά μου Αχ! ψεύτη κι άδικε ντουνιά που άναψες τον καημό μου Είσαι μικρός και δε χωράς τον αναστεναγμό μου Οι συμφορές αμέτρητες δεν έχει ο κόσμος άλλες Φεύγουν οι μέρες μου βαριά σαν της βροχής τις στάλες Αχ! ψεύτη κι άδικε ντουνιά που άναψες τον καημό μου Είσαι μικρός και δε χωράς τον αναστεναγμό μου.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης -Της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες)

 Συνθέτης: Θεοδωράκης Μίκης

Στιχουργός: Θαλασσινός Ερρίκος

Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες

και περπατώ στα ξένα

είναι το σπίτι ορφανό

αβάσταχτο το δειλινό

και τα βουνά κλαμένα

Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί

να πάει στη μάνα υπομονή

Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί

ένα χελιδονάκι,

να πάει να χτίσει τη φωλιά

στου κήπου την κορομηλιά

δίπλα στο μπαλκονάκι,

στείλε ουρανέ μου ένα πουλί

να πάει στη μάνα υπομονή

Να πάει στη μάνα υπομονή

δεμένη στο μαντίλι

προικιά στην αδερφούλα μου

και στη γειτονοπούλα μου

γλυκό φιλί στα χείλη

Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί

να πάει στη μάνα υπομονή

Μίκης Θεοδωράκης-Τάσος Λειβαδίτης-Δραπετσώνα

 Σύνθεση, ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Μίκης Θεοδωράκης

Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης Μπουζούκι: Μανώλης Χιώτης Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης [Πρόκειται για την πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού το 1960 σε δίσκο 45 στροφών. Λίγο αργότερα, το 1961, συμπεριλήφθηκε στον κύκλο τραγουδιών «Πολιτεία (Α’)».] Δίσκος: Γρηγόρης Μπιθικώτσης [50 χρόνια] / Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τραγουδά Μίκη Θεοδωράκη Νο 1 [1960-1964] (2005)

Μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός Μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ' τη δουλειά εγώ και εκείνη όνειρα, φιλιά Το 'δερνε αγέρας κι η βροχή μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε ψυχή. Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί Ένα κρεβάτι και μια κούνια στη γωνιά στην τρύπια στέγη του άστρα και πουλιά Κάθε του πόρτα ιδρώτας κι αναστεναγμός κάθε παράθυρό του κι ουρανός Κι΄ όταν ερχόταν η βραδιά μες στο στενό σοκάκι ξεφαντώναν τα παιδιά Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε καρδιά Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί