Μιχάλης Κατσαρός-Αυτούς που βλέπεις

Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναΐδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
άλλον θα λένε Κωνσταντή
κι άλλον Μιχάλη

Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναΐδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
σ’ αυτόν τον κόσμο θα γυρνούν
με περηφάνια πιο μεγάλη

Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναΐδείς
θα τους μισήσεις πάλι
έναν μονάχα δε θα βρεις
τον πιο μικρό τον πιο πικρό τον πιο αγαπημένο
τον μοναχό τον δυνατό και τον αντρειωμένο

Αυτόν δε θα τον ξαναβρείς να τονε βασανίσεις
και την μεγάλη του καρδιά να τηνε σκίσεις
αυτόν δε θα τον ξαναϊδείς
τι τον φυλάνε τ’ άστρα
τι τον φυλάει ο ήλιος του
τονε φυλάει το φεγγάρι
Αυτόν που ’χει τη χάρη
τον πιο μικρό τον πιο πικρό και τον αγαπημένο
αυτόν μονάχα εγώ, μονάχα εγώ, εγώ προσμένω