Στης ζωής το στενό μονοπάτι,
που το φράζουν τ' αγκάθια κι οι τριβόλοι
άφησε εμπρός σου να περάσουν όλοι
και μοναχός, οιμέ, πικρά περπάτει.
Και κάνε τόπο εσύ κάθε διαβάτη,
που τρέχει βιαστικός και δίχως σκόλη
στης Ευτυχίας το πλάνο περιβόλι
να φτάσει και στ' ολόχρυσο παλάτι.
Μη βαργομάς γι' αυτό και μη λυπείσαι
όλα, χαρές και πάθη, ο χάρος σβήνει
κι όσο μπορείς λησμονημένος ζήσε
Κι ας λαχταρά μονάχα τη γαλήνη
κατάκοπος απ' τ' άγριο το δρολάπι
πόχει σηκώσει στην καρδιά σου η αγάπη.
Πηγή: Κ. Δαφνή, Τα σονέτα του Κ. Θεοτόκη, Αθήνα 1966.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου