Απ' το μικρό παράθυρο φαίνεται η θάλασσα.
Το βουνό την αντικρίζει σχεδόν κάθετα.
Οι σκιές των σπιτιών οργώνουν την άγονη πλευρά του.
Ευγνωμονείς το μικρό αυτό άνοιγμα του τοίχου
που σου αποκάλυψε την κίνηση.
Το βράδυ χορεύεις σε αστερίες και βότσαλα.
Το φεγγάρι χάνεται πίσω απ' το βουνό.
Τα σώματα έχασαν το βάρος τους.
Τα φτερά του Ίκαρου
έλιωσαν απ' τον ήλιο
αλλά όπως και να 'χει
αυτό είναι ένα ηρωικό τέλος.
Από τη συλλογή «Επιμένω να είμαι το σκοινί που λύνει το πλοίο στο λιμάνι», εκδ. Γαβριηλίδης, 2019.
Πηγή: https://www.andro.gr/special-categories/badges/oi-poiitries-mas-gia-to-feggari-sta-nisia/4/
