Τα τελευταία χρόνια, κατόπιν παροτρύνσεως μιας μι-
σθοσυντήρητης φυσαλίδας οξυγόνου, αποφάσισα όλα
τα αδήλωτα και ατημέλητα και παραπλανημένα φεγ-
γάρια της ανυπότακτης νιότης μου να κατατίθενται
μηνιαίως,δημιουργώντας έναν λογαριασμό ανάλγητων
παρακλήσεων, για τις διανυκτερεύσεις των ονείρων.
Και, ξαφνικά ένα πρωί ο φοροεισπράκτορας της ψυχής
μου ο Ήλιος μέσω δυσανάγνωστων δακρύων, επισπεύ-
δει την προβλεπόμενη διαδικασία της ολικής έντοκης
επιστροφής των φεγγαριών ως αχρεωστήτως
καταβληθέντων.
Νίκος Α. Πουλινάκης, Τράπεζα Φιλάσθενης Νοσταλγίας. Αθήνα: ΑΩ 2017, 28.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου