Θανάσης Κωσταβάρας-Τα τύμπανα του πολέμου

Όταν έξω σκοτώνονται άνθρωποι
πώς γίνεται να σωπαίνεις.
Πώς μπορείς να μένεις αδιάφορος
όταν έθνη ολόκληρα σφαγιάζονται.

Κι όταν φωνάζει ο γείτονας
όταν ο βάρβαρος εισβολέας πλησιάζει
πώς βολεύεσαι να κοιμάσαι.
Να ’σαι ήσυχος, να γλεντάς
να μετράς τα λεφτά σου, να χαίρεσαι.
Να χτίζεις για τα παιδιά σου ένα σίγουρο αύριο.

Δολοφόνοι κι αγύρτες.
Κι αδίστακτοι δημοκόποι κι αχαλίνωτοι έμποροι.
Πουλώντας πλαστικά όνειρα στον κόσμο.
Χαλώντας την ομορφιά.
Σπρώχνοντας τα παιδιά στο ψέμα, στη βρομιά,
στον κίβδηλο Έρωτα.
Στα εφιαλτικά περιβόλια ενός κολασμένου Παράδεισου.

Έρχονται θηρία φοβερά και ανήμερα.
Φτάνουν μηνύματα του χαμού εκκωφαντικά.
Ουρλιάζουν
σατανικά μηχανήματα.

Κι εσύ μπορείς και κοιμάσαι.
Εσύ χτίζεις, εσύ στολίζεις το σπίτι σου.
Εσύ συνεχίζεις να δείχνεις αμέτοχος.

Πηγή:https://www.facebook.com/andreas.s.karakokkinos/posts/10220142872781211