Έκτωρ Κακναβάτος-Στώμεν

Πρώτο που αυτοί αποφασίζουνε πως κινδυνεύομε και
πότε και πως θέλομε θα μας '' ενώσουν '' .
Δεύτερο που απ' τις αξίες προτιμούν τα αξιώματα , τι
να τις κάνουμε τις παλιατζούρες . Τρίτο γεγονός το ανά-
στημά σου που τους καταργεί , το εύρος σου που αχρη-
στεύει τις μονάδες τους και τα ισόπεδα τοπία τους . Τέ-
ταρτο που οι εύπιστοι , που να τους πάρει ο διάολος ,
χειροκροτούν το φίμωτρο για τις '' φωναστίες των
πληβείων '' κι ούτε θέλουμε να δούνε πωωως κόψε
αποδώ κόψε απ' εκεί σε τεμαχίσανε σε οικόπεδα και
μυρμγκότρυπες οι άψωλοι .

Γεγονός προχωρημένο που στους δρόμους σου ένα Α-
πρίλη χύθηκε το έμπυο , οι μειοδότες περιφέρανε ό,τι
πελώριο : τ' ατίμητά σου , το αίμα σου αιώνων στα
διεθνή χρηματιστήρια σ' αγοραστές βορά της φτήνιας
και που πιάσανε τα υψώματα σου οι φαύλοι κ' οι αχρείοι
στίφη και που εσύ πικρός απήγανος , του τάφου άκρη
άκρη και της λεηλασίας ό,τι περίσσεψε δοσμένο στη
φυγή , νους ενδοφλέβιος και μάτια ν' ανασκάβουν την
αντάρα .

Γεγονός έσχατο η εκατόχρονη οργή σου
που αρνιέται τη μετάσταση και δεν πάει πιο πέρα
παρά εδώ , μονάχη της , χωρίς καψούλι
συνωμοτεί και δέρνεται με το βυθό της .

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ ( Πειραιάς, 1920 - 8 Νοεμβρίου 2010)

ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1978-1987 ΅Β' ΤΟΜΟΣ
«ΘΑΛΑΜΟΣ ΑΖΩΤΟΥΧΩΝ»
Εκδόσεις ΑΓΡΑ, 1990