Πλάι, στην αψίδα του μεγάλου γεφυριού
Η αλαζονεία αρμενίζει στ' ανοιχτά
Όσα γνώρισα τα περιμένω
Η μνήμη μου απέραντη
Γεμάτη αναλαμπές του διαστήματος
Η καλοσύνη χορεύει στα χείλη μου
Ζεστά κουρέλια με φωτίζουν
Από το μέτωπό μου ξεκινά ένας δρόμος
Κοντινή και απόμακρη
Η θάλασσα πάλλεται με χαιρετά
Έχει το σχήμα ενός τσαμπιού
Ώριμης ηδονής
Χτες αγαπούσα και ακόμη αγαπάω
Τίποτα δεν αποδιώχνω
Το παρελθόν μού είναι πιστό
Στις φλέβες μου κυλάει ο χρόνος.
Πηγή: Paul Éluard, Έντεκα Ποιήματα, Μετάφραση: Χριστόφορος Λιοντάκης, εκδ. Γαβριηλίδης, 2001.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου