Εσύ φίλε που υπερασπίστηκες, έστω για μια στιγμή, τον ποιητή
που ανέβαλες, έστω για λίγες μέρες, την εκτέλεση
-όσες χρειάστηκε η Πάραλος από τη Δήλο να γυρίσει…-
που έστω ταλαντεύτηκες για λίγο, που δίστασες,
που πήγες να μειοψηφήσεις…
Να ‘σαι καλά…
Και μάθε πως πιάνουν των ποιητών οι ευχές…
Δεν θα ‘χεις φόβο τώρα όταν περνάς γεφύρια
ανέστιοι άνεμοι κοντά σου θ’ απαγκιάζουν
δεν θα ζυγώνουν ιοβόλα τα παιδιά σου,
αλλιώς τώρα θα σε κοιτά εκείνη που κοιτούσες
και δεν θα σβήνει πιά κερί
όταν στού νού σου τα κατώγεια κατεβαίνεις…
Να ‘σαι καλά, λοιπόν, και άφοβα όδευε
προς τη μεθόριο και τα φυλάκια του χρόνου…
Πηγή: «Ξύλινα Τείχη» (1984-1987) στο: Τάσος Ζερβός, Τα Ποιήματα, Αθήνα: Το Ροδακιό, 2004.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου