Εγώ δε γράφω ποιήματα.
Χαράζω επιτύμβιους στίχους.
Μη θυμηθεί ο νεκρός.
Ποιος την ορίζει την αγάπη;
Η μαύρη πέτρα
ή το λιγνό κυπαρίσσι;
Πώς βρέθηκα στο μέλλον;
Δε γνωρίζω.
Ιδού που τώρα επιστρέφω.
μ' ένα σφυρί και ένα κοπίδι.
Και με τη σκόνη στα μαλλιά.
Δεν έχω άλλο δρόμο
να βαδίσω.
Θα μείνω εδώ να περιμένω
τα μαύρα πουλιά.
Έρχονται, λένε, κάθε νύχτα,
από τον άλλον ουρανό
διαβάζουνε τις λέξεις μου
και φεύγουν.
Γύρνα και πάρε με από εδώ.
Βαγγέλης Φίλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου