Νίκος Καρούζος - Αλλάζω τίτλο με σκληρή χημεία

Η Ιστορία είναι μεγάλο κουμάσι
πονηρότερη από κάθε νομοτέλεια.
Ο Εωσφόρος δεν υπόκειται σε προδιαγραφές.
Αυτό συμβαίνει απ’ τα νεανικά χρόνια του Μαθουσάλα.
Κόβοντας φαραώσυκα στη Μάνη στοχαζόμουνα την έξωμη Αμερική
με μαυρομαντηλούσες απ’ την άκρα της θεότητας
απορρίπτοντας δογματισμούς τα φραγγέλια της ύπαρξης
λυπόμουνα τ’ αστέρια σε τέτοια αιδημοσύνη
χωρίς υποδεκάμετρο και άλλα γεωμετρικά μου σύνεργα.
Βαρειά κουβέντα του Θεού ο θάνατος κι απομόναχος εγώ
με υπερθετικούς ανθήσεως
χολιασμένος από χρυσάνθεμα
θα πειραθώ κατάνυξη εγώ ο ξυλιασμένος θερμαστής
μονολογούσα.
Κι ως βασιλέψαν οι σοφοί κ’ οι έξυπνοι μυριάδες ανατείλαν
χορτάρια σημαίνοντα της αρχαιότητας αναλογίζομαι.
Χουγιάγματα Κορυβάντων καιόμενες καμπύλες δεσποινίδων ενώ
μ’ ενδιαφέρει το απώτερο
ξοδεύοντας οίστρο / του λαγού το πισάχναρο κοροϊδεύοντας
κυνηγό και σκύλο /
και τρισονομάζομαι Πέτρος Πετεινός με άνεμους μεγιστάνες
αποσμίλευμα ιερότητας το χεζολίθαρο.
Εγώ ανήκω πια στους σπαραγμούς.
λεβεντιά της νύχτας με λένε.
Κ’ η θάλασσα τεράστια πλεκτάνη.

Λογική μεγάλου σχήματος