Θα πεθάνω ζητώντας έναν ήλιο
στα μεγάλα χρονικά μυστήρια
κομματιάζοντας τη νύχτα μ’ ένα σμήνος από γαλαξίες
αιωρούμενος δίχως τη μητρυιά μας
την αλύγιστη Βαρύτητα
δίχως τα δάκρυα που μας επιβάλλει η Ελλάδα
τούτ’ η χώρα που παιδεύει τα δροσερά ελληνόπουλα
κι ανεμίζει τους αμέτρητους γραικύλους.
Νίκος Καρούζος: Συλλογή: «Φαρέτριον», 1981.
Από το βιβλίο: Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα, Β΄, (1979-1991), Ίκαρος, Αθήνα 1994, σελ. 201.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου