Γ. Λ. Οικονόμου - της Δώρας

Πέθανες
είπαν,
όσοι δεν σε γνώρισαν
κι εγώ μαζί τους
αυτό πίστεψα.

Μα ήρθες

και τρυφερά

μου ψιθύρισες:

ανόητε

κήπος έγινα

που τόσο πολύ λαχτάρισες

λεμονοκυπάρισσο

να φυτέψεις

και βασιλικά

ανόητε

που πίστεψες

πως πέθανα

εγώ που για το χατήρι σου

χώμα έγινα

τσιμέντο κι ασβέστης

να με πατάς

να με σβήνεις

κι ύστερα

ποιήματα να μου γράφεις.

Γ.Λ. Οικονόμου,

15 NEA ΠΟΙΗΜΑΤΑ, (ΟΚΤΑΣΕΛΙΔΟ + του Μπιλιέτου, 103)