Γρηγόρης Χαλιακόπουλος-Λογοτιμήτης

«Πατέρα μου μ’ έχεις ξεχάσει
επάνω στο Σταυρό.
Πόσο θα κρατήσει αυτό το μαρτύριο;»

Όλα πρέπει να γίνουν
όπως τα συμφωνήσαμε παιδί μου
στο έχω εξ αρχής ξεκαθαρίσει:
Θα γεννηθείς, θα διδαχθείς, θα σαγηνεύσεις,
θα προδοθείς, θα σταυρωθείς
και στο τέλος θ’ αναστηθείς.
Είμαι λογοτιμήτης Γιε μου
μην ανησυχείς.

«Μα έχουν περάσει τόσα χρόνια
και παραμένω σταυρωμένος.
Μάλλον έχεις λησμονήσει την Ανάστασή μου».

Τα εικοσιτετράωρα, οι μήνες και τα έτη
αποτελούν χρονική συνθήκη
των ανθρώπων.

«Μα αυτοί τώρα, γιορτάζουν τη γέννησή μου».

Μην πλανάσαι από την πλάνη τους
αλλιώς μετρώ Εγώ το χρόνο.

«Τότε.. άδικα θυσιάστηκα γι αυτούς;»

Όχι βέβαια… απλώς δεν θυσιάστηκες για όλους.

«Κάνεις εξαιρέσεις στα δημιουργήματά σου;»|

Βεβαίως! Ουδόλως με αφορούν
εκείνοι που με αναζητούν στα λαμπιόνια
και στα εξαπτέρυγα των εκκλησιών.

«Ποιοι τελικά σε αφορούν Πατέρα μου;»

Όσοι με ψάχνουν στις πυγολαμπίδες
που φωτίζουν τα δάση μου,
στα λαμπερά βλέμματα των ναυαγών
που απαξιώνουν τις αστραπές μου
και κυρίως όσοι με αμφισβητούν.

«Αν είναι έτσι Πατέρα μου
θα βρίσκομαι αιώνια
επάνω στο Σταυρό.
Με κούρασε αυτό το μαρτύριο».

Αμφισβητείς τις επιλογές μου;

«Προφανώς σε αμφισβητώ
εφόσον διαμαρτύρομαι».

Μόλις γεννήθηκες βρε
που βγάζεις και γλώσσα.
Τσάμπα κρέμασα τον Ιούδα;
Εκείνος παρότι σπιλώθηκε
άχνα δεν έβγαλε...

Πηγή: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1293872007465860&id=100005292185220