Μαρία Λεμεσού-Ρίμες τέλους

Σ' όλες τις γλώσσες μίλησα
μέλισσας, το κεντρί μου
Σίσυφου πέτρα, κύλησα
φίλοι ήταν οι εχθροί μου

Ξημέρωμα Χριστούγεννα
σπαθί μέσα στη φάτνη
καρφιά έχω για πατούμενα
και στο μυαλό μου πάχνη

Δεκέμβρης και μου πάγωσε
τα λόγια και τη σκέψη
σωπαίνω και φυλάγω σε
- παιδί μικρό της προσφυγιάς -
απ΄του αίματος τη στέψη

Σ' όλες τις γλώσσες μίλησα
καιρός να σιωπήσω
να πάω εκεί π' αγάπησα
και σαν κερί να σβήσω