Η μπάντα παιάνιζε
τα εμβατήρια στην πράσινη πλατεία
έναν παιάνα κρυφών αρωμάτων
όταν έκοψες ένα τριαντάφυλλο
απ’ τον κόρφο σου κατακόκκινο.
Οι ήχοι σταμάτησαν όταν μου μίλησες
στο κιόσκι της πλατείας Σπιανάδα
υπόκωφη φωνή και ακούσματα ανέμων
οργισμένες φθινοπωρινές λέξεις ερώτων
κι ακούγαμε μόνον την σιωπή του τοπίου
Όταν θα πάψουν οι σάλπιγγες της Ιεριχούς
εμείς δεκάδες χρόνια θα βλέπουμε
τα τείχη νάναι κραταιά κι απρόσβλητα
και με το άνοιγμα της πύλης οι ήχοι
τέλειωσαν πίσω απ’ τις πλάτες των θεών.
Ήταν μια συναυλία σιωπής ο έρωτας !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου