Άννα Αχμάτοβα, Από τις Ελεγείες του Βορρά

Περίμενα για τον μεγάλο χειμώνα
πολύ καιρό,
Σαν λευκή ασκητική ιεροτελεστία
Τον αναλαμβάνω
Και γαλήνια θα πάρω τη θέση μου
Σ’ένα ελαφρύ έλκηθρο….

Θα επιστρέψω σε σένα πριν πέσει η νύχτα,
Λαέ του Κίτετς.

Υπάρχει μόνο ένας δρόμος να προσπεράσεις
Το αρχαίο μονοπάτι…

Τώρα κανείς δεν συνοδεύει
Αυτήν τη γυναίκα απ’ το Κίτετς,
Μήτε αδελφός , μήτε γείτονας
μήτε ο πρώτος γαμπρός –
Μόνο ένα κλαδί πεύκου,
Μια ηλιόλουστη ρίμα
Πεταμένη από ένα ζητιάνο
Και μαζεμένη απο εμένα…
Στον ύστερο τόπο της διαμονής μου

Αφήστε με να ησυχάσω.


(Μέγαρο Φοντάνκα, 10-12 Μαρτίου 1940)

Άννα Αχμάτοβα, Ποιήματα, Εισαγωγή - Απόδοση: Γιάννης Αντιόχου, Εκδόσεις Μικρή Άρκτος 2008


Πηγή:https://milwntasgiatoxioni.wordpress.com/2009/01/10/anna-achmatova/