Όταν αποφάσισα να πολεμήσω με την Άνοιξη
(έτσι κι αλλιώς δεν ήταν πια της φαντασίας μου)
οι κάλπηδες κριτές μού πρόσφεραν μια θέση δίπλα στην αγχόνη.
Θέλω ν' αλλάξω δέρμα. Πρέπει ν' αλλάξω κόλαση.
Ν' αλλάξουμε αέρα. Πρέπει ν' αλλάξουμε κόλαση.
Πηγή: Αναμνήσεις από την όπερα, Αθήνα: Γνώση 1987.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου