Πίνδαρος- «Πυθιονίκαις (8.81-8.100)»
σωμάτεσσι κακὰ φρονέων,
τοῖς οὔτε νόστος ὁμῶς
ἔπαλπνος ἐν Πυθιάδι κρίθη,
οὐδὲ μολόντων πὰρ ματέρ᾽ ἀμφὶ γέλως γλυκύς
ὦρσεν χάριν· κατὰ λαύρας δ᾽ ἐχθρῶν ἀπάοροι
πτώσσοντι, συμφορᾷ δεδαγμένοι.
ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχών [αντ. ε]
ἁβρότατος ἔπι μεγάλας
ἐξ ἐλπίδος πέταται
ὑποπτέροις ἀνορέαις, ἔχων
κρέσσονα πλούτου μέριμναν. ἐν δ᾽ ὀλίγῳ βροτῶν
τὸ τερπνὸν αὔξεται· οὕτω δὲ καὶ πίτνει χαμαί,
ἀποτρόπῳ γνώμᾳ σεσεισμένον.
ἐπάμεροι· τί δέ τις; τί δ᾽ οὔ τις; σκιᾶς ὄναρ [επωδ. ε]
ἄνθρωπος. ἀλλ᾽ ὅταν αἴγλα διόσδοτος ἔλθῃ,
λαμπρὸν φέγγος ἔπεστιν ἀνδρῶν καὶ μείλιχος αἰών.
Αἴγινα φίλα μᾶτερ, ἐλευθέρῳ στόλῳ
πόλιν τάνδε κόμιζε Δὶ καὶ κρέοντι σὺν Αἰακῷ
100 Πηλεῖ τε κἀγαθῷ Τελαμῶνι σύν τ᾽ Ἀχιλλεῖ.
........................................................................................................................................................
Μετάφραση: Γιάννης Οικονομίδης
Πάνω σε τέσσερις αντιπάλους έπεσες [στρ. ε]αλύπητα από ψηλά, που δεν τους έμελλεχαρούμενος σαν τον δικό σου γυρισμός απ᾽ την Πυθώνα,κι όταν εφτάσαν στη μητέρα τους,γέλιο γλυκό δεν σκόρπισε χαρά τριγύρω·πήραν τ᾽ απόμερα δρομάκια ζαρωμένοικαι μακριά απ᾽ τα μάτια των εχθρών τους,από τη συμφορά τους χτυπημένοι.
Εκείνος όμως που πέτυχε καινούρια νίκη [αντ. ε]σ᾽ ευτυχία μεγάλη υψώνεται, αφού ξεκίνησε μ᾽ ελπίδες,χάρη στο φτερωτό του το κατόρθωμα,και στόχους έχει πιο ψηλούς από τα πλούτη.Γοργά των θνητών αυξαίνει η χαρά·μα το ίδιο γοργά και στο χώμα πέφτειαπό σεισμό που σκέψη άστοχη τον φέρνει.
Εφήμεροι· τί είναι κανείς και τί δεν είναι; [επωδ. ε]Ίσκιος ονείρου ο άνθρωπος.Μα σαν τον βρει αίγλη θεόσταλτη,φέγγος λαμπρό τον αγκαλιάζει,κι είναι γλυκύτατη η ζωή του ανθρώπου.Αίγινα, μάνα μου ακριβή,σ᾽ ελεύθερο ταξίδι οδήγα την πόλη τούτημε του Διός τη χάρη, του άρχοντα του Αιακού100και του Πηλέα, του γενναίου του Τελαμώνα και του Αχιλλέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου