«Η ελληνική γλώσσα είναι το μακρύτερο ζων ύδωρ του κόσμου, που φτάνει ως εμάς κατηφορίζοντας απάνω από τα λευκά μαλλιά του Ομήρου. Πραγματικά, πρόκειται για μια γλωσσική κοίτη, που κατέβασε πολλή ψυχή και πολύ φως (και που δεν σταμάτησε με την ολοκλήρωση του αρχαιοελληνικού θαύματος, το οποίο αποτελούν ο τέλειος λόγος, η αρμονική γραμμή, οι αρχές κάθε μορφής φιλοσοφίας, οι βάσεις των μεταγενεστέρων επιστημών). Έδωσε, συνεχίζοντας, θεία έκφραση στο λόγο των Ευαγγελίων και συνεχίζοντας έφτασε και παρέλαβε την έξαρση των δημοτικών μας τραγουδιών, που, κατά τη γνώμη μου, εκφράζουν το χρυσό αιώνα του νεοελληνικού ψυχισμού».
(Ομιλία στην Ακαδ. Αθηνών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου