Από το 1932, Κωνσταντίνε,
υγιής γύρισες στην Αθήνα
μόλις πρόσφατα. Στέρεος πια,
στο σφρίγος του μαρμάρου.
Η πολιτεία μερίμνησε: Πλατεία Αιγύπτου.
Από τη θέση αυτή, όπως παλιά, θεάσαι αθέατος
με συντροφιά όλο κι όλο ένα παγκάκι.
Στο ρόλο της στοργής
λίγο η περίοπτη θέση που κανείς δεν υποπτεύεται και λίγο η δήθεν αφελής συνωμοσία
των γύρω φυλλωμάτων.
– Νεαροί μου άγνωστοι φίλοι
αν τύχει και σταθείτε
μείνετε κάτι περισσότερον επίτηδες.
Μ’ όλην την φαντασία, και με το μάγο πρόσωπο, πρόκειται γι’ άγαλμα· χρειάζεται να βλέπει και τα χείλη σας
τα σώματά σας χρειάζεται
Να ‘ναι κοντά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου