Η νύχτα διαδέχεται την ημέρα. Και ως η ημέρα είναι η περιοχή των δέντρων και των λουλουδιών, έτσι κι η νύχτα είναι η περιοχή των φαντασμάτων και των κρουνών. Τοποθετείς τη σκάλα στον τοίχο, και με πολλή προσοχή περνάς "από την άλλη μεριά". Αντιλαμβάνεσαι ψιθύρους, σαν θρόισμα νεκρών φύλλων, και το κελάρυσμα των νερών, τον σχεδόν ανεπαίσθητο θόρυβο που κάμνει η ρόδα του μύλου. Ένας τροχός, ένα αλέτρι, αστέρια, κι αρχίζουν τα θαύματα και τα μάγια της νύχτας. Με τα χείλια κολλημένα στ´ άσπρα της πόδια, στοχάσου καλά, λέγε μέσα σου πως δε θα πάψεις ποτέ να ικετεύεις, πως δε θα πάψεις ποτέ να επιστρατεύεις όλη την αγάπη, που έχεις μέσα σου κρυμμένη, ενάντια στις δυνάμεις του κακού.
Από το έργο του Νίκου Εγγονόπουλου, Στην κοιλάδα με τους ροδώνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου