Κ. Γ. Καρυωτάκης - Ιδανικοί αυτόχειρες

Από το ανέκδοτο έργο του Δημήτρη Λάγιου πάνω στην ποίηση του Κώστα Καρυωτάκη: «εις τους Άδοξους Ποιητές» . Το ερμηνεύει ο ίδιος ο Δημήτρης Λάγιος. Γυρίζουν το κλειδί στην πόρτα,παίρνουν τα παλιά, φυλαγμένα γράμματά τους, διαβάζουν ήσυχα, κι έπειτα σέρνουν για τελευταία φορά τα βήματά τους Ήταν η ζωή τους, λένε, τραγωδία. Θεέ μου, το φρικτό γέλιο των ανθρώπων, τα δάκρυα, ο ίδρως η νοσταλγία των ουρανών, η ερημία των τόπων. Στέκονται στο παράθυρο, κοιτάνε τα δέντρα, τα παιδιά, πέρα τη φύση, τους μαρμαράδες που σφυροκοπάνε, τον ήλιο που για πάντα θέλει δύσει. Όλα τελειώσαν. Το σημείωμα να το, σύντομο, απλό, βαθύ, καθώς ταιριάζει, αδιαφορία, συγχώρηση γεμάτο για 'κείνον που θα κλαίει και θα διαβάζει. Βλέπουν τον καθρέφτη, βλέπουν την ώρα, Ρωτούν αν είναι τρέλα τάχα ή λάθος, "όλα τελειώσαν" ψιθυρίζουν "τώρα" πως θ'αναβάλλουν βέβαιοι κατά βάθος. Από τη συλλογή "Ελεγεία και Σάτιρες" (1927)