Μάριος Μαρκίδης-Ασυναρτησίες

Όσα δεν φτάνουν τα ποιήματά μας, αναλαμβάνουν να τα καθαρί-

       σουνε τα χέρια μας.

Αφού δεν ονειρεύεσαι, άνοιξε το φως στο κομοδίνο.

Νοέμβρης, Νοέμβρης και Νοέμβριος

κι ύστερα δώστου πάλι καλοκαίρι.

Μη σταματάς. Κάνε κουπί

η θάλασσα αντιπαθεί τη νωχέλεια

Μικρή Πρέσπα τώρα :

Ανάμεσα στις αιώνιες καλαμιές

συνεδριάζουν περί του πρακτέου τα βατράχια.

Δεν είναι μια η Λάμια Φίλε. Είναι πολλές οι Λάμιες

Κατέφυγα πανικόβλητος στ’ απέναντι βράχια

Η νύχτα έπεσε στη θάλασσα

θα γίνει αύριο άκουα μαρίνα.

Η Πηνελόπη Δέλτα κράτησε την αναπνοή της και πέθανε

Εμείς θα ξαναϊδωθούμε στην Αθήνα

Τα ποιήματά μας καταφεύγουν στο χαρτί

αφού έχασαν την πτήση.

Το παρακάνουν τώρα με τα διότι και τα διατί :

Δεν θα βρεθεί μια γομολάστιχα να τα  σβήσει ;

(Εγώ θα της πω : Δεν ήσουν ο έρωτας που ζητάω

Δυστυχώς, Ωραία Ελένη μου, δεν σε πάω).

Σημειώσεις, τχ. 42, 1993

Πηγή:https://pampalaionero.wordpress.com/2011/02/03/%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%bf%cf%83-%ce%bc%ce%b1%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%b4%ce%b7%cf%83-%ce%b1%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b1%cf%81%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%af%ce%b5%cf%82/