Ηλίας Λάγιος, Προς εγκωμιασμόν μιας αενάου εφηβικής ηλικίας (Legende),

ο χρήστος τσουτσουβής κι ο ιησούς χριστός

στεκόντουσαν σ’ ένα αμπελάκι με το σούρουπο

έδειχνε ο τσουτσουβής τους τύπους των σφαιρών

στο στήθος του

και αντεδείκνυεν ο ιησούς έναν τυφλό λεγεωνάριο

πιο πέρα στέκονταν η παναγιά συλλογισμένη

να δη από πού θ’ ανάψη το κακό και θα βαρύνη

τ’ άδικο

ενώ στο δίπλα της αδάκρυτη η αδελφή του τσουτσουβή

έραβε σάβανα λευκά για την αιωνιότητα

έτσι αναλήφθησαν ο ναζωραίος κι ο τραχύς

στους ουρανούς

περ’ απ’ τον θάνατο την τάχα μνήμη των ανθρώπων

κι ύφαινε σάβανα λευκά για την αιωνιότητα η παναγιά

κι η αδελφή του τσουτσουβή τραγούδαγε ένα σπασμένο

σκότεινο άστρο

κι είδαν τον χρήστο τσουτσουβή γαμπρό μ’ άψογο

μανικιούρ

κι είδαν γαμπρό παντός τον μαραγκό με μαυρισμένα

νύχια – ξανά

κι η οβριά η μαρία κι η νότα τσουτσουβή τους λούσαν

και τους μύρωσαν

κι ο κόσμος ύφαινε για μας σάβανο μαύρο την αιωνιότητα

Ηλίας Λάγιος, Προς εγκωμιασμόν μιας αενάου εφηβικής ηλικίας (Legende), 

από τη συλλογή “Μουζικούλες”, εκδ. Ερατώ, Αθήνα, Μάιος 1997.

Πηγή: https://www.alerta.gr/archives/4775?fbclid=IwAR2RET-DBVbXn1-lL2WDmW5pMKBxS46GUYihVG4GDDMlXpUmhnNG43VoFaI