Άρης Αλεξανδρου-Δύο ποιήματα

 ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

Τα σύννεφα διαβαίνουν χαμηλά

τόσο που κ’ ένα χαμόγελο νά ‘τανε σπασμένο

θα μπορούσες να άπλωνες το χέρι και ν΄ αγγίξεις

τη διαβατική

                  θηλύτητά τους

*** 

ΚΤΗΜΑ ΦΥΛΑΚΗΣ

Κάθε αυγή και κάθε δύση

μαζεύω το χρυσάφι τ’ ουρανού

και το σφραγίζω

                        σε προφίλ

με το πραγματικό

                          τ΄ αληθινό μου

                                            πρόσωπο.

Με την ελευθερία μου

ένα χρυσάφι μη δεκτόν παρά τοις εμπόροις

Πληρώνω κάθε νύχτα

                               το πρόσκαιρό μου

                                                        Κτήμα τάφου

*Από τη συλλογή ‘Ευθύτης οδών” που περιλαμβάνεται στο βιβλίο ‘Άρης Αλεξάνδρου Ποιήματα 1941-1984”, τρίτη έκδοση, εκδόσεις ύψιλον/βιβλία, Αθήνα 1991.