Sylvia Plath - Words

WORDS

Axes
After whose stroke the wood rings, And the echoes!
Echoes traveling
Off from the center like horses.
The sap
Wells like tears, like the Water striving
To re-establish its mirror Over the rock
That drops and turns,
A white skull, Eaten by weedy greens.
Years later I Encounter them on the road---
Words dry and riderless, The indefatigable hoof-taps. While
From the bottom of the pool, fixed stars
Govern a life.
.............................................................................................................................................

ΛΕΞΕΙΣ

Πελεκούν
Μετά τον χτύπο τους το ξύλο αντηχεί, Και η ηχώ!
Ηχώ ταξιδεύοντας από το κέντρο σαν άλογα.
Οι χυμοί. Αναβλύζουν σαν δάκρυα, Σαν το Νερό που παλεύει.
Να συναρμολογήσει το κάτοπτρό του Πάνω στον βράχο
Που στάζει και γίνεται, λευκό καύκαλο, φαγωμένο από αγριόχορτα.
Χρόνια μετά Συναντώντας τες στο δρόμο Λέξεις στεγνές και
αδέσποτες, Το ακαταπόνητο ποδοβολητό.
Ενώ
Απ’ το βυθό της λίμνης, σταθεροί αστέρες Ορίζουν μια ζωή