Κώστας Τάχτσής - Δύο Ποιήματα

[Έλασσον]

Κανένα σύννεφο δεν πέρασε

καμιά φωνή δεν ζήτησε βοήθεια

η απελπισία του τόπου αυτού εκφράζεται

πιο ζωντανά με τη σιωπή

και το πολύ-πολύ τον ψίθυρο

του σκοταδιού που πέφτει-πέφτει

(στις ψυχές μας!..)

[Ποιος]

Ποιος να μου τόλεγε

ότι σήμερα

θα γράψω αυτό το ποίημα

τόσο μικρό ποίημα

για να γιορτάσω την απουσία σου…

………………………………………..

μα ξάφνου

η μουσική σταμάτησε

ο σκοπός π’ αγαπούσες

π’ αγαπούσες

π’ αγαπούσες

γυρίζει μονάχος στους δρόμους

και κλαίει

ποιος έφυγε

ποιος έφυγε για πάντα.

Μικρά ποιήματα, Αθήνα 1952.