Θα ήθελα να ζήσω μαζί σου
Σε μια μικρή πόλη,
Όπου υπάρχουν αιώνια δειλινά
Και αιώνιες καμπάνες.
Και σε ένα μικρό πανδοχείο χωριού-
Το ελαφρύ κουδούνισμα
Παλιών ρολογιών - σαν σταγονίτσες χρόνου.
Και μερικές φορές, το βράδυ, από κάποια σοφίτα
Μια φλογέρα,
Κι ο φλαουτίστας ο ίδιος στο παράθυρο.
Και μεγάλες τουλίπες στο περβάζι του παράθυρου.
Και ίσως, δεν θα μ' αγαπάς ακόμα...
Στη μέση του δωματίου, μια τεράστια σόμπα με πλακάκια,
Σε κάθε πλακάκι - μια μικρή εικόνα:
Ένα τριαντάφυλλο - μια καρδιά - ένα καράβι. -
Και σε ένα παράθυρο
χιόνι, χιόνι, χιόνι.
Θα πεις ψέματα - Έτσι λοιπόν σ' αγαπώ: αδρανή,
αδιάφορη, ανέμελη.
Από καιρό σε καιρό ο δυνατός θόρυβος
Από ένα σπίρτο.
Το τσιγάρο λάμπει και καίγεται,
Και τρέμει για πολύ, πολύ καιρό στην άκρη
Σε μια σύντομη γκρίζα στοίβα - στάχτης.
Είσαι πολύ τεμπέλα ακόμη και να το τινάξεις -
Και όλο το τσιγάρο πετάει στη φωτιά...
Ερωτικά ποιήματα, εκδ. Οδός Πανός, Εισαγωγή-επιλογή-μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης.
Αντλήθηκε απ' το προφίλ της Ελένης Νέστορα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου