Οι μέρες της ευτυχίας πέρασαν
και δεν το ξέραμε,
στο εξής πρέπει να ευτυχήσουμε στη δυστυχία,
να την κάνουμε να μπάζει από ευτυχία,
να της μοιάζει
σαν η καλύτερή της εφεδρεία
.................................................................................................................................................................
Τις μέρες που σ' ερωτεύομαι
γίνομαι ο Αυτός που Ποτέ Δεν Πεθαίνει
ακόμη και το άθλιο πεζοδρόμιο ομορφαίνει
και παίρνει λάσκα τη στροφή του,
τα ζόρια του επιούσιου εξανεμίζονται
και τα κύτταρά μου κυκλοφορούν ευτυχισμένα.
Παλιές ηλικίες, Ερμής 2002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου