Μάρκος Πικρός - Προς ποιητές

Ευελπιστώ έστω και τώρα

την ύστατη στιγμή

να γραφτεί ένα ποίημα

για τον θάνατο

τον πραγματικό θάνατο

αυτόν που μυρίζει μονοξείδιο της φτώχειας.

Για λίγο λοιπόν 

την μούσα σας αφήστε να γευτεί

την φρέσκια μυρωδιά του θανάτου

πάνω στα ξυλιασμένα κορμιά

μιας γενιάς προγραμμένης

με ανέχεια

και μετά – ως είθισται - 

επιστρέψτε στην σιωπή σας

και βυθιστείτε στην ανυπαρξία

αφήνοντας τις λέξεις του θανάτου

να γονιμοποιήσουν την ζωή

με την άρνησή του

ίσως η ζωή σας επιστρέψει

την αιωνιότητα που τόσο διψάτε!

Αντλήθηκε απ' το προφίλ του Νίκου Γεωργόπουλου