Σαράντος Παυλέας-Το παράδειγμα των νεκρών της Αλβανίας

Το ξέρουμε πια σήμερα πως τη νίκη μας την κέρδισαν
πάνω στα παγωμένα τ’ Αλβανικά βουνά απλοί χωριάτες
και ψαράδες, χερομάχοι, χτίστες και σιδεράδες
και γεωργοί με τα ψημένα πρόσωπά τους στον καθαρόν ήλιο
της πατρίδας, με τραχιά χέρια μαθημένα να χειρίζονται
με την ίδιαν ευκολίαν το αλέτρι και το πολυβόλο τους. Το ξέρουμε
τώρα καθαρά πως εκείνοι που πολέμησαν πραγματικά και
περιφρόνησαν το θάνατο ήταν δάσκαλοι και μικρέμποροι
γυρολόγοι, απλοί μικροί βιοτέχνες που έκλεισαν
τα καταστήματά τους για να απωθήσουν με το μεγαλείο
της ψυχής, με τη μεγαλοπρέπεια και την αποφασιστικότητα
της καρδιάς τον φασιστικό μας εισβολέα. Ήταν τέλος
γελαστά και χαρούμενα παιδιά, φοιτητές, στρατιώτες
και ανθυπολοχαγοί, που ξέρανε από την ιστορία καλά
τον παλιόν εκείνον Ξέρξη και τη συντριβή του
στα γενναία λιμάνια της πατρίδας μας, για να μην
τολμήσει να επαναλάβει ποτέ πια την πανωλεθρίαν του εκείνη.

Αυτούς τους νεκρούς οφείλουμε να χωρέσουμε σήμερα
και πάντοτε μέσα μας να χωρούμε, για να μπορούμε
την κάθε στιγμή την ψυχραιμία και τη θέληση
των νεκρών της Αλβανίας ν’ ανακαλούμε μέσα μας και να λέμε
«όχι» στην κάθε υποδούλωση, στην κάθε ξένην υποταγή.