"Δέκα φορές θα νικήσουμε, αδελφέ, διότι έτσι είναι που χαιρετιέται ο Κόσμος της Γης. Δίχως ποτέ να λέει αντίο..."
"Θα αναρωτηθείς γιατί διάλεξα εσένα. Η απάντηση είναι απλή: σε ξεχώρισα ανάμεσα σε πολλούς σε μια διαδήλωση - φοβόσουν, αλλά δεχόσουν το φόβο, δεν κρυβόσουν απ’ το φόβο. Δεν υπάρχουν γενναίοι• υπάρχουν μόνο αυτοί που δέχονται να πηγαίνουν χέρι χέρι με το φόβο."
Η Σκιά του Εαυτού μας (απόσπασμα)
Η Αγέλη των ανθρώπων φοβόταν. Το ξέρω, γιατί είμαι σκύλος κι οσμίζομαι την ξινή μυρωδιά του φόβου. Ο φόβος μυρίζει πάντα το ίδιο, και δεν έχει διαφορά αν τον αισθάνεται ένας άνθρωπος που φοβάται το σκοτάδι της νύχτας, ή το waren, το ποντίκι που σαβουρώνει ό,τι βρει, όταν η wigna, η αγριόγατα, κινείται σιγαλά ανάμεσα στους θάμνους.
Είναι τόσο δυνατή η οσμή του φόβου στους ανθρώπους, ώστε χαλάει την ευωδιά της νοτισμένης γης, των φυτών και των δέντρων, των βρύων, των μούρων και των μανιταριών που ο άνεμος μου φέρνει απ’ το πυκνό δάσος.
Η ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό (απόσπασμα), Μετάφραση:Αχιλλέας Κυριακίδης, Opera.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου