Θα κατέβω στον κήπο.
Το φθινοπωρινό πουλί μου φωνάζει.
Μη με κρατάς.
Ζωηρά λουλούδια θα μεθύσαν την καρδιά μου
Το νωπό χώμα κι ο στιλπνός ουρανός.
Ξέρω μια γωνιά που θα καθήσω
Κάτω από το δρυ, κάτω από το σκούρο δρυ.
Κι όταν η ωραία γυναίκα περάσει
με το λεπτό χαμόγελο
με την ευγένεια στα μάτια
θα ξυπνήσω.
Μη με κρατάς
Το φθινοπωρινό πουλί μου φωνάζει.
Αναστάσιος Δρίβας( 1899 -1942)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου