Κάτω απ' το φανάρι, στη γλυκειά τη νύχτα, κάτω απ' το φανάρι
καρτερούσα ώρες νάβγει το φεγγάρι, νάρθεις να σε δω,
κατω απ' το φανάρι ο νόμος με μπλοκάρει,
την ταυτότητά σας, σάς παρακαλώ.
Κάτω απ' το φανάρι, βγήκε το φεγγάρι μερικές στιγμές
για να φέξει ακόμα πιότερο στο νόμο
την ταυτότητά μου να επιθεωρησει
μηπως είμαι κείνος που ζητάει για κρίση.
Έστριψεν ο νόμος δεξιά γωνιά,την ταυτότητά μου
πίσω μού έχει δώσει, μα καθώς γυριζω μέσα μου να δω
κάτι μού έχει λείψει. Ε, κυρ-νόμε κράζω
την ελευθερία μου, σε παρακαλώ.
Κριτων Αθανασουλης, Δυο ανθρωποι μεσα μου, 1957.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου