Περπατούσα κατά μήκος του δρόμου με δυο φίλους
Ο ήλιος έδυε
Ο ουρανός γύρισε σ’ ένα αιματηρό κόκκινο
Και ένιωσα μια πνοή Μελαγχολίας
Κάθισα
Ακόμα θανατηφόρα κουρασμένος από το μπλε-
μαύρο
Τα φιόρδ και η πόλη κρέμαγαν Αίμα και Γλώσσες
Φωτιάς
Οι φίλοι μου συνέχισαν
Έμεινα πίσω
Έτρεμα με Ανησυχία
Ένιωσα τη Μεγάλη Κραυγή στη Φύση.
Έντβαρντ Μουνκ ( 1863 -1944)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου