Για τους Λαβύρινθους χρειάστηκες
ένα κουβάρι νήμα. Και κάποιον
να το κρατάει στη είσοδο — όπου
μπορούσες να το δέσεις κιόλας,
αποφεύγοντας έτσι τους έρωτες
που επιτείνουνε τα λάθη.
Για τους Μινώταυρους χρειάστηκες
τη δύναμή σου.
Και θ’ αρκούσε,
θ’ αρκούσε μόνο ν’ αλλάξεις τα πανιά
για να επιζήσει και ο Αιγέας.
Άθως Δημουλάς. 1972. Ο αγρός της τύχης. Αθήνα: Τυπ. Κουλουφάκου. Και στον συγκεντρωτικό τόμο: Άθως Δημουλάς. 1986. Τα ποιήματα (1951–1985). Αθήνα: Στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου