Τουτ' η ελιά που χάλασες, έχει κακές τις ρίζες.
Κι αν την σκεπάσεις σίδερο, κι αν τηνε χτίσεις πέτρα,
θε ν' ανασαίνει μες στη γη, θε να μαζεύει πόνο,
θε να μιλά μερόνυχτα, μέχρι να την ακούσουν.
***
Κι αν χτίσεις φάμπρικα τρανή, θ' ακούσουν οι εργάτες.
Κι αν χτίσεις ταρσανά βαθύ, θ' ακούσουν οι μαστόροι.
Κι αν την αφήσεις ξέσκεπη, μπροστά σου θα 'ναι πάντα.
Τουτ' η ελιά που χάλασες, αυτή θα σε χαλάσει.
Φώντας Λάδης ( 1943 -)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου