Χάρης Μεγαλυνός -1.

Πόσο άλλαξα από τότε που ο γοργοφτέρουγος
θεός του έρωτα προσάρμοσε όλα τα σύνεργά του
γιά ν'αποδείξει την αληθινή του δύναμη
και να να μαζέψει κάτω απ'τα συμβάντα της ζωής μου
την ευγενέστερη δράση που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος.
Πόσο αλλαγμένος μου φάνηκε κι αυτός
ο ταλαιπωρημένος θεός, που κανείς πιά
δεν πιστεύει στην ύπαρξή του
και στη χρυσή του ώρα.
Αλλαγμένος γιατί τώρα, σ'αυτό το παρόν,
από τα βάθη της καρδιάς, κάτι θριαμβευτικό
απελευθέρωσε την ίδια τη χαρά απ' τη στενή
κατοικία του πόνου και τη μοίρασε σ' όλη τη γή,
φωτίζοντας τη φύση ολάκερη μ'ένα απέραντο χάδι.

Κι όμως κυττάζοντας πίσω, τίποτα δεν μου φαίνεται
πιο εύκολο από πρίν και μπορώ να πω ότι από τότε,
από αυτή τη χαρά,το σκοτάδι είναι πυκνότερο γύρω μου
και το ίδιο πικρό κι αβέβαιο είναι το μέλλον.
Αυτή η αλλαγή για την οποία τώρα μιλάω, δεν ξέρω
για ποιανού το συμφέρον έγινε κι αν εγώ
ο ίδιος μπορώ,από αυτόν εδώ τον κόσμο, να δω το νόημα
αυτής της δράσεως που ταράζει την ύπαρξή μου.
Αλλοίμονο!, ο γοργοφτέρουγος θεός δεν είναι πια
το χρυσό παιδί των αθανάτων κι ούτε έρχεται
σαν σε θεό να χαρίσει τα δώρα του,
αλλά σε μια σάρκα θνητή κι αδύναμη
που δε γνωρίζει τίποτα απ'όσα της μέλλονται.



Χάρης Μεγαλυνός,ΚΟΣΜΙΚΟΝ ΠΑΘΟΣ :Ποιήματα 1-11. Εκδόσεις Οδός Πανός 1992.