Δώδεκα και μισή. Γρήγορα πέρασεν η ώρα
απ’ τες εννιά που άναψα την λάμπα,
και κάθισα εδώ. Κάθουμουν χωρίς να διαβάζω,
και χωρίς να μιλώ. Με ποιόνα να μιλήσω
κατάμονος μέσα στο σπίτι αυτό.
Το είδωλον του νέου σώματός μου,
απ’ τες εννιά που άναψα την λάμπα,
ήλθε και με ηύρε και με θύμισε
κλειστές κάμαρες αρωματισμένες,
και περασμένην ηδονή— τι τολμηρή ηδονή!
Κ’ επίσης μ’ έφερε στα μάτια εμπρός,
δρόμους που τώρα έγιναν αγνώριστοι,
κέντρα γεμάτα κίνησι που τέλεψαν,
και θέατρα και καφενεία που ήσαν μια φορά.
Το είδωλον του νέου σώματός μου
ήλθε και μ’ έφερε και τα λυπητερά·
πένθη της οικογένειας, χωρισμοί,
αισθήματα δικών μου, αισθήματα
των πεθαμένων τόσο λίγο εκτιμηθέντα.
Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα.
Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια.
[1917, 1918*]
Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδη. Τα Ποιήματα, Τ. Α΄1897 - 1918, Ίκαρος 1963
Επιμέλεια Γ. Π. Σαββίδη. Τα Ποιήματα, Τ. Α΄1897 - 1918, Ίκαρος 1963
Έλλη Λαμπέτη-Απ'τες εννιά
Η Ελλη Λαμπέτη διαβάζει Καβάφη Ηχογραφήσεις του 1981
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου