David Thewlis- Ερωτικό Ποίημα

Εχμ…
Ναι…
Το φεγγάρι ήτανε να εμφανιστεί σ’ αυτό εδώ το ποιήμα
μα απ’ το άγχος του
και τις υπερωρίες,
τις τόσες του παρουσίες σε σονέτα και σε χαϊκού
θα ‘ναι μάλλον δύσκολο να εκφράσω
πόσο πολύ μου αρέσεις.

Κρατάει την αναπνοή του
και μπλαβίζει,
κάθε τρεις και λίγο.
Στα παιδιά χαμογελά,
σουλουπώνει την παλίρροια.
Εμπνέει σεξ
και αυτοκτονίες.
Έχει μ’ ένα κάρο αναφορές να ασχοληθεί.
Αισθήματα να δικαιώσει.

Καλή δουλειά κάνανε, αν σκεφτείς ότι μιλάμε για ένα σβώλο λευκή πέτρα,
με δική του ώρα αιχμής στο νυχτερινό ουρανό,
να σπάει το νοίκι με τον παρτενέρ του, τον ήλιο – τρελό δίδυμο
στην ουράνια βασιλεία που για μας δεν θα επέλθει ποτέ.

Σαστισμένο από χαρά
με το ενδιαφέρον που του δείχνουν
οι ζωγράφοι
και οι συγγραφείς
και οι άνθρωποι γενικότερα.
Μα τελευταία στιγμή τηλεφώνησε η NASA,
τίναξε το ενοίκιο στα ύψη,
οπότε αναβάλλεται και το ποιηματάκι σου.
Λυπάμαι.

Μετάφραση : Γιώργος Σαββίδης