Στην πλάτη φορτωμένη τη βαρέλα και στο χέρι
Το μπαγκράτσι και δρόμο για το πηγάδι
Το νερό της στέρνας μονάχα για πιώμα έφτανε
Και εκεί που τέλειωνε γεμίζοντας τη βαρέλα
Την έπιακαν οι πόνοι δεν άργησε το κλάμα
Μάρτυρες μονάχα τα δέντρα και τα πουλιά
Στην πιο ευλογημένη ώρα της ζωής της
Έκοψε με το σουγιά τον ομφάλιο λώρο τον
Έδεσε έβγαλε το μεσοφόρι της τύλιξε το μικρό
Το απόθεσε στη γεμάτη βαρέλα που `χε
Τοποθετήσει στο ανάχωμα πήρε την τριχιά
Το `δεσε πάνω της πέρασε τα μπράτσα της
Ανάμεσα βαρέλα και κορμί στο καμπύλωμα
Το φορτώθηκε και πίσω στο χωριό ξαλαφρωμένη
Κι ύστερα αναρωτιόσαστε πως ζαλώνονταν
Κιβώτια με πολεμοφόδια για την πρώτη γραμμή
Πως κουβαλούσαν τραυματίες ως τα πρόχειρα
Χειρουργεία οι Μανάδες εκείνου του καιρού.
μπαγκράτσι : μεταλλικό δοχείο αντλήσεως νερού
Από την ενότητα:«Εικόνες»
Ισόβια Θλίψη, 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου