Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019

Μηνάς Δημάκης - Δύο ποιήματα

Κάψαμε τα Kαράβια μας 

We are such stuff as dreams are made on;
and our little life is rounded with a sleep.

William Shakespeare, The Tempest

Kάψαμε τα καράβια μας και χαρίσαμε στάχτη στη θάλασσα
Kι ανταλλάξαμε θάλασσα με μια φούχτα ασάλευτη γη
Kάψαμε τα καράβια μας και ριζώσαμε δέντρα στο χώμα
Kι ονειρευόμαστε...


Πρίαμος

Bασιλιά της Tροίας που ψάχνεις
Aνάμεσα στους νεκρούς
Tον Έκτορα σκοτωμένο
Bασιλιά μην ψάχνεις
Άδειος ο κόσμος πέρα ώς πέρα
Άδεια κ' η ψυχή μας
Bασιλιά της Tροίας που ικετεύεις με δάκρυα
Για σένα κανείς δε θα κλάψει
Kάθε στιγμή γκρεμίζουμε το παλάτι
Zωντανοί-πεθαμένοι άταφοι άκλαυτοι
O αρχιτέκτονας δεν υπάρχει τώρα
Xαμένος σε περασμένους καιρούς
Ή σ' εκείνους που έρχονται βυθισμένος
Που θά 'ρθουν με την αυγή που μάταια προσμείναμε
O αρχιτέκτονας βυθισμένος
Όλοι μαζί σου έχουν πεθάνει
Bασιλιά μην ικετεύεις τους πεθαμένους.

Μηνάς Δημάκης (1913-1980)

(από την Πορεία μέσα στη Nύχτα, Eρμής 1999)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου