Φρέσκα μύγδαλα με πράσινο φλούδι οι στίχοι.
Σπάζω το σκληρό τους περίβλημα.
Τσακίζω τις λέξεις
να μείνει η κατάλευκη σάρκα.
Να μιλήσει σιωπή
η άσπρη ψίχα.
Γάλα αλήθειας που πάγωσε.
Κόκαλα που τριζάτα ασπρίζουν στον ήλιο.
Μα τι πήγε στραβά; Ποιο
σπασμένο κομμάτι, ποιος στίχος λειψός
στον λαιμό καρφωμένος
με πνίγει;
Από τη συλλογή «Αμείλικτο νερό», Οι εκδόσεις των φίλων, 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου