Καλὴ χρονιά! τοῦ εἶπε.
Τινάχτηκε στὸν κρότο
ποὺ μόνη της προκάλεσε
καθὼς μὲ τὸν γνωστὸ ἐπιδέξιο τρόπο
ἄνοιξε τὴ σαμπάνια.
Ὕστερα σταύρωσε τὴ βασιλόπιτα:
Πρῶτα τὸ σπίτι, τοῦ φτωχοῦ,
ἕνα δικό σου, ἕνα γιὰ μένα, τρόμαξε πάλι
νιώθοντας νὰ τὴν ἀπειλοῦν
τὰ χαραγμένα πελώρια κομμάτια.
Βλέπεις πὼς ὅσο λιγοστεύουν οἱ παρόντες
μεγαλώνουν οἱ μερίδες; γέλασε μὲ τὰ χείλη μοναχά.
Τὰ διαμάντια στὸ ντεκολτὲ
σκληρὰ κι ἀδιάφορα ἀστράφταν τὴν ὀδύνη τῶν ρυτίδων.
Ἁντίθετα τὸ κόκκινο σατέν φουστάνι
σὰ νὰ ντρεπότανε, νὰ δυσανασχετοῦσε
μ' ἐκεῖνο τὸ παχύσαρκο κορμί.
Καλύτερα νὰ εἶχε μείνει στὴ ντουλάπα
σκεφτότανε, γυμνὸ ἀπὸ χίμαιρες
μονάχο μὲ τὶς μνῆμες του.
Ὅμως κι ἐκείνη δυσφοροῦσε
μὲ τὴν ἔντονη καὶ συνεχὴ προσπάθεια
νὰ χωράει μὲς στὶς παλιές της διαστάσεις.
Ἴσως νὰ φάγαμε λιγάκι παραπάνω
ἔκανε νὰ γελάσει πάλι, ὅμως τὰ μάτια της
ὑγρὰ καὶ μακρινὰ δὲν πείθανε.
Πειράζει νὰ γδυθῶ; τὸν χάιδεψε
κι ἀμέσως ἄλλαξε γνώμη.
Πρώτη τοῦ χρόνου! Ἂς κοιμηθοῦμε
λίγο πιὸ ἀργὰ ἀπόψε.
Πὲς κι ἐσὺ κάτι επιτέλους! παρακάλεσε
Κούνησε λίγο τὴν οὐρά του.
Γάβ! γάβ! ἀπάντησε βαριεστημένα. Γάβ! γάβ!
Απόπειρα Τοπίου, εκδ. Ερμείας, Αθήνα 1994
Αντλήθηκε από το προφίλ της ποιήτριας στο fb
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου