Οδυσσέας Ελύτης-Επτα νυχτερινα επταστιχα

         1

Ονειρα κι ονειρα ηρθανε

Στα γενεθλια των γιασεμιων

Νυχτες και νυχτες στις λευκες

Αϋπνιες των κυκνων

Η δροσια γεννιεται μεσ'στα φυλλα

Οπως μεσ'στον απεραντο ουρανο

Το ξαστερο συναισθημα

         2

Ευνοϊκες αστροφεγγιες εφεραν τη σιωπη

Και πισω απ'τη σιωπη μια μελωδια παρεισαχτη

Ερωμενη

Αλλοτινων ηχων γοησσα

Μενει τωρα ο ισκιος που ατονει

Και η ραϊσμενη εμπιστοσυνη του

Και η αθεραπευτη σκοτοδινη του-εκει.

         3

Ολα τα κυπαρισσια δειχνουνε μεσανυχτα

Ολα τα δαχτυλα

Σιωπη

Εξω απο τ'ανοιχτο παραθυρο του ονειρου

Σιγα σιγα ξετυλιγεται

Η εξομολογηση

Και σα θωρια λοξοδρομαει προς τ'αστρα!

        4

Ενας ωμος ολογυμνος

Σαν αληθεια

Πληρωνει την ακριβεια του

Στην ακρια τουτη της βραδιας

Που φεγγει ολομοναχη

Κατω απ'τη μυστικια ημισεληνο

Της νοσταλγιας μου.

        5

Την αφρουρητη νυχτια πηρανε θυμησες

Μαβιες

Κοκκινες

Κιτρινες

Τ'ανοιχτα μπρατσα της γεμισανε υπνο

Τα ξεκουραστα μαλλια της ανεμο

Τα ματια της σιωπη.

        6

Ανεξιχνιαστη νυχτα πικρα διχως ακρη

Βλεφαρο ανυσταχτο

Πριν βρει αναφιλητο καιγεται ο πονος

Πριν ζυγιαστει γερνει ο χαμος

Καρτερι μελλοθανατο

Σαν ο συλλογισμος απο τον ματαιο μαιανδρο

Στην ποδια της μοιρας του συντριβεται.

        7

Το διαδημα του φεγγαριου στο μετωπο της νυχτας

Οταν μοιραζονται οι σκιες την επιφανεια

Της ορασης

Κι ο πονος μετρημενος απο εξασκημενο αυτι

Ακουσιος καταρρεει

Μεσ'στην ιδεα που αχρηστευεται απ'το μελαγχολικο

Σιωπητηριο.

Οδυσσέας Ελύτης - Επτά νυχτερινά Επτάστιχα 

Πηγή: www.sarantakos.com/kibwtos/elytis_epiloges.html