Να πάλι το παράθυρο
που πάλι δεν κοιμούνται.
Ίσως κρασί να πίνουνε
ίσως να κάθονται έτσι.
Ίσως απλά τα χέρια τους
οι δυο να μη χωρίζουν.
Το κάθε σπίτι, φίλε μου,
έχει τέτοιο παράθυρο.
Ω εσύ παράθυρο της νύχτας!
Βουή συναπαντήσεων, βουή και χωρισμών
είτε με φλόγες εκατό
είτε και μόνο τρεις…
Εμένα το μυαλό μου
δεν βρίσκει ηρεμία.
Και στο δικό μου σπίτι
ξεπρόβαλ’ ένα τέτοιο.
Δεήσου, φιλαράκι μου, για σπίτι ξυπνητό,
με φώτα παραθύρι!
απόδοση: Ελένη Κατσιώλη
Πηγή: Διάστιχο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου