Στον Σ. Τζουβέλη
Έχετε γεια φιλίες κι αδελφοσύνες
για μια καινούργια χώρα ταξιδεύω.
Μα στα σοκάκια της Αθήνας έχω αφήσει
μια ψυχή απ’ τις ψυχές μου.
Κι αν εύκολο λογίζεται για σας
την απεραντοσύνη
στους τέσσερις ορίζοντες να κλείνετε
ποιητές μου,
αβάσταχτη για μένα πίκρα να κρατώ
τις λύπες μέσα μου δεμένες.
Έχετε γεια φιλίες κι αδελφοσύνες
για μια καινούργια χώρα ταξιδεύω.
Σ’ ένα πευκάκι του Λυκαβηττού, γερμένη
μιαν ιστορία ατέλειωτη έχω αφήσει.
Έχετε γεια, κι όταν προβάλουν τ’ άστρα
και νοσταλγία ποτίσουν τις νυχτιές μας
ένα τραγούδι φτιάχτε για το φίλο
που στις πιο γόνιμες καρδιές αναλογίσθη
το σπόρο της αγάπης του να ρίξει…
(Από τη συλλογή «Θάνατος άγνωστος»,
Αθήνα, 1949)
Πηγή: Ποίηση Μεσοπολεμική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου